Categorie: Artikelen met een politiek karakter

Ambacht – “Ik denk dat het niemand zal verbazen als ik zeg dat COVID-19 zijn stempel heeft gedrukt op de veiligheidsrapportage 2020 van onze gemeente”, opent burgemeester Jan Heijkoop zijn toelichting daarop. Hij schetst direct twee belangrijke effecten, “aangezien veel mensen omwille van COVID-19 vooral thuis waren, zagen wij een sterke daling in het aantal woninginbraken en autodiefstallen. Vanzelfsprekend gold dit ook voor het aantal winkeldiefstallen. Tegenover dit positieve effect stond echter ook een duidelijk negatief effect”, gaat hij verder. “De verveeldheid sloeg toe bij onze jongeren met als gevolg veel schade door vernielingen en overlast. Wij hebben hier passend en in goede samenwerking met alle diensten tegen opgetreden”, licht hij toe. “Daders werden opgespoord en ouders persoonlijk benaderd om waar mogelijk de schade te verhalen”.

Als hij vervolgens de effecten van COVID-19 voor de samenleving ter sprake brengt, breekt hij een lans voor het stellen van meer vertrouwen in de eigen verantwoordelijkheid van mensen. “Wij hebben verantwoordelijke winkeliers en horecaondernemers. Wij hebben bovendien betrokken en verantwoordelijke huisartsen”, zegt hij, “ik zou willen pleiten voor minder planmatig denken en sturing van bovenaf en voor meer vertrouwen en verantwoordelijkheid van onderop in mens, functionaris en ondernemer. Begrijp mij overigens niet verkeerd”, gaat hij verder, “ik ben zeer te spreken over de regionale samenwerking tussen de tien gemeenten binnen onze regio Zuid-Holland Zuid. Onze samenwerking gaf ons de noodzakelijke structuur om de crisis effectief te bestrijden. Ik zou deze periode van intensieve samenwerking als ronduit leerzaam en constructief willen kwalificeren”.

De burgervader klinkt door in zijn stem als hij vertelt dat het hem raakt hoe jong en oud als gevolg van COVID-19 eenzaamheid en depressiviteit ervaren.

Diezelfde bewogenheid is er ook als hij de grote brand aan De Heerlijkheid op acht december jl. aanhaalt. Er vielen bij deze brand vijf slachtoffers waarvan één helaas kwam te overlijden. “Wij hebben slachtoffers en betrokken bewoners zo goed mogelijk proberen op te vangen”, vertelt hij, “en wij hebben ervaren hoe belangrijk het is direct de juiste hulp te bieden. Naast hen gaan staan en een luisterend oor bieden, is dan het minste wat je kan doen”.

Hij maakt tenslotte van de gelegenheid gebruik om zijn trots uit te spreken over de productiviteit en  slagvaardigheid van zijn ambtelijke dienst. “Ik vind het een prestatie dat wij als gemeente Ambacht, met een relatief kleine personele bezetting, over 2020 toch het hele raadsprogramma hebben uitgevoerd”.

Dan eindigt hij waar hij begon en stipt hij hernieuwt COVID-19 aan. “Ik vond het bijzonder om te zien”, vertelt hij, “hoe mensen onverwachts bij het uitbreken van deze pandemie elkaar de helpende hand toestaken. Mensen hadden en hebben meer voor elkaar over. Ik hoop van harte dat wij COVID-19 snel achter ons laten, maar ik hoop ook dat naast het drastisch verminderde fileleed en het thuiswerken de saamhorigheid blijft. Laten wij blijven omzien naar elkaar!”.

Wilt u digitaal aanwezig zijn bij de formele presentatie van de veiligheidsrapportage 2020 dan kan dat. Woensdag 21 april a.s. kunt u daarvoor afstemmen op de website van de gemeente Hendrik-Ido- Ambacht en live meekijken.

Zwijndrecht / Ambacht – De politiek gebruikte de paasdagen om tot bezinning te komen. Reden genoeg om ook de straat de vraag te stellen, wat heeft dit land juist nu zo nodig?

“Ik vind het moeilijk op deze vraag een antwoord te geven”, zegt Leo spontaan in een eerste reactie. “Ik vind wel dat er een gebrek is aan saamhorigheid. Het ontbreekt aan een zekere harmonie in de maatschappij”, gaat hij verder. Er zou meer ruimte moeten zijn voor het accepteren van elkaars zwakheden. Ik hoor een roep om meer openheid en ook ik zou daarvoor willen pleiten”.

Wim die aan de wandel is met zijn vrouw is duidelijk, “de politiek wordt bestierd door de elite en onze minister-president is de hoofdrolspeler. Zij zijn er niet voor de gewone mensen. Kijk naar dat verhaal rond Omtzigt, er is werkelijk een puinhoop van gemaakt. De politiek heeft voor mij afgedaan”, zegt hij. “Ik leef mijn eigen leven en al het andere is een ver-van-mijn-bed-show. Ik ga mij er niet meer druk om maken”.

“Ik kom liever niet met naam en toenaam in de krant”, zegt een goedlachse blonde vrouw, die overigens een duidelijk antwoord heeft op de aan haar gestelde vraag. “Dit land heeft redding nodig”, zegt zij, “ik geloof nadrukkelijk dat wij in de eindtijd leven”. Onomwonden verwijst zij naar de Bijbel en wel specifiek naar het boek Openbaring. “Daar in hoofdstuk dertien vind je de aankondiging”, vertelt zij. “Er is maar één redder en dat is Jezus”, vat zij het kort en bondig samen.

Ook André is uitgesproken als hij zegt dat wij aan de vooravond staan van een grote verandering. “Los van dat er geen waarheid wordt gesproken, baart het mij zorgen dat een klein select gezelschap het voor het zeggen heeft”, vertelt hij. “Het doel van dit kleine gezelschap is om de samenleving in te perken en ons als burgers onze vrijheid af te nemen. Er is mijns inziens een geweldloze opstand nodig”, gaat hij verder. “Ik hoop werkelijk dat er een andere wind gaat waaien. Mensen zijn, denk ik, heel erg bezorgd en dat ben ik ook. Met wat er nu gebeurt gaan wij er niet uitkomen”. Een Oost-Europees stel met baby laat een ander geluid horen, “wij voelen ons gelukkig in dit prachtige land dat zoveel te bieden heeft. Echt dit land heeft niets nodig”, vertelt de man.

Ik raak wat gedesoriënteerd onder al deze reacties maar ik waag het toch nog een keer de vraag te stellen. Wat heeft dit land juist nu zo nodig?

En verdraait in Ambacht vind ik het antwoord. Nadat ik net daarvoor de bus verlaten heb, passeer ik in het voorbijgaan een vrouw met een dekbed en twee hoofdkussens in haar armen. Zonder aarzeling en zonneklaar beantwoordt Priscilla mijn vraag, “wat wij als samenleving nodig hebben, wat dit land nodig heeft is…liefde. Gewoon een beetje lief zijn voor elkaar. Vriendelijkheid en liefde dat is wat wij met elkaar en als Nederland zo nodig hebben”.

Terwijl ik naar huis wandel met een glimlach van oor tot oor denk ik hardop “die Priscilla heeft helemaal gelijk, uiteindelijk overwint de liefde alles!”

Ambacht – André Flach sprak donderdag vier maart j.l. van een verlangen dat eindelijk werkelijkheid gaat worden. Een verlangen naar een centrumgebied dat het hart van Ambacht wordt. Winkelcentrum De Schoof en Cultureel Centrum Cascade zijn als onderdeel van het nieuwe centrumgebied dan met elkaar verbonden.

Er was de laatste jaren sprake van behoorlijk wat inzet vanuit de gemeente om samen met haar winkeliers, de omwonenden en andere belanghebbenden een centrumvisie op hoofdlijnen uit te werken. Een visie waarin veel groen en blauw terugkomt en waarin ook extra aandacht wordt besteed aan groepswonen voor senioren en woningen voor starters. Blij en verheugd is André Flach dat, met de gezamenlijk opgestelde centrumvisie in de hand, er nu een concreet ontwikkelplan ligt dat de komende jaren uitgevoerd gaat worden.

Het plan met de toepasselijke naam ‘Ambachts Lint’ is de uitkomst van een prijsvraag waarop diverse partijen onder het motto “dat de beste mogen winnen” konden inschrijven. Het is projectontwikkelaar Blauwhoed geworden die met haar plan wist te scoren. Blauwhoed ontwikkelt de leefomgevingen van morgen en is al sinds 1616 waardevol en verbindend.

‘Ambachts Lint’ is een plan met een eigen karakter met enkele specifieke kenmerken. Zo is 45 procent van het straks te ontwikkelen centrumgebied beschikbaar voor groen en water. “Dat is heel belangrijk en ook vrij uniek voor een centrumgebied”, legt André uit, “wij hadden het ook vol kunnen bouwen, maar daar heeft de gemeente en de gemeenteraad uitdrukkelijk niet voor gekozen”. Het plan voorziet in 79 woningen waarvan 25 voor starters, straks te realiseren aan de Van Godewijckstraat, 45 woningen voor senioren aan de Graaf Willemlaan en 7 zogenaamde patiobungalows aan de Tesselschadestraat. Het plan biedt daarnaast veel ruimte voor ontspanning gekoppeld aan de functie van het winkelcentrum”, gaat hij verder, “ook bevordert het de doorloop van het centrum naar Cascade. De zo gewenste strip tussen De Schoof en Cascade gaat dus definitief zijn beslag krijgen”. André laat vervolgens zijn gedachten de vrije loop als hij al denkt aan het eindresultaat. “Er zal straks een huiskamer zijn, een binnentuin en een groentekas. Deze gemeenschappelijke voorzieningen zijn erop gericht de ontmoeting te stimuleren en de sociale samenhang te versterken”, zo vertelt hij. “Op een mooie dag ga je  flanerend naar het winkelcentrum om daar familie en bekenden te ontmoeten. Jong of oud vindt elkaar straks in het hart van ons mooie Ambacht. Het is met recht een droom die werkelijkheid wordt”.  

Ernst Peeman, CFO van Blauwhoed, vult nog aan dat specifiek voor de woningen van senioren het door Blauwhoed ontwikkelde Senior Smart Living concept zal worden toegepast. “De voorzieningen en het leefklimaat binnen ‘Ambachts Lint’ zullen daarmee het karakter krijgen van, ‘met elkaar’. Wij vinden het heel belangrijk dat welzijn en gezondheidsbeleving ingezet worden bij de ontmoetingen in de nieuwe groene omgeving”, zo legt hij uit. “Kernwaarden als verbinden, ontplooien en genieten staan hierbij centraal. Wij kijken er enorm naar uit samen met de toekomstige bewoners, omwonenden, ondernemers en de gemeente het plan verder vorm te geven en uit te werken”.

De eerste van een aantal informatiebijeenkomsten staat eind maart/begin april gepland.

André Flach knipoogt naar ‘Het Haagsche’

Hendrik Ido Ambacht – Onlangs werd de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen gepresenteerd waarop de naam van André Flach, wethouder Economie en Financiën van de gemeente Hendrik Ido Ambacht, prijkt op een vierde plaats. Het is niet voor niets dat hij die plek inneemt, immers zijn persoon en zijn staat van dienst maken hem klaar voor op zijn minst een knipoog naar ‘Het Haagsche’.

André Flach, oudste kind uit een ondernemersgezin van zes kinderen, vindt zichzelf een optimistisch mens. “Ik ben gedreven, resultaatgericht en nuchter”, vertelt hij, “en voor zover je dat van jezelf kan zeggen, ben ik ook bescheiden. Ik heb van huis uit meegekregen dat gewoon doen al gek genoeg is”.

André bezit een duidelijke visie en luistert graag naar dat wat leeft. Als het zijn rol in de politiek betreft zegt hij, “ik voel mijzelf een politiek bestuurder met een stijl die van nature verbindt. Ik neem een houding aan tegenstellingen met woorden te overbruggen”, vertelt hij. “Bijbels sluit dit mooi aan bij een tekstgedeelte uit de Romeinenbrief, houdt zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, vrede met alle mensen”.

Wij staan stil bij de waarschijnlijkheid dat zijn partij, de SGP, bij de komende Kamerverkiezingen een vierde zetel zal bemachtigen. André is daarin duidelijk, “het is zeer wel mogelijk ook al hangt dat deels van de opkomst af. Neemt niet weg dat steeds meer mensen onze partij zien als open en transparant en als standvastig en geloofwaardig in haar wijze van politiek bedrijven. Dat spreekt aan!”.

Samen nemen wij het verkiezingsprogramma van de SGP door. Drie uitgangspunten zijn daarin leidend, dat van het gezin, Nederland en leven in de breedste zin van het woord.

“Het gezin als micro-samenleving verdient veel meer aandacht”, legt André uit, “de algemene tendens is dat qua beleid en te nemen maatregelen vooral keuzes worden gemaakt die betrekking hebben op carrièrekansen en arbeidsparticipatie. Wij beseffen onvoldoende dat een gezonde maatschappij staat of valt met bij het floreren van een gezond gezin. Te vaak en te snel wordt ingezet op het beëindigen van relaties, terwijl juist veel meer prioriteit gegeven moet worden aan het behouden daarvan.

Betaald werk moet niet altijd de norm zijn. Het besef moet er komen dat het gezin het fundament van een gezonde samenleving is waarin zorg voor en omzien naar elkaar centraal staan. De SGP kiest voor de waarden van het leven met het gezin als anker. Ook een veilig en zorgzaam Nederland waar ouderen er toe doen is waar de SGP voor staat. Een Nederland dat zich openlijk afkeert van de radicale islam en de opgebouwde waarden van vrijheid van woord en geschrift koestert en verdedigt”.

Dan maken wij tenslotte een vergelijk tussen ‘Den Haag’ en de gemeente- en regiopolitiek van Hendrik Ido Ambacht en Drechtsteden. “Zo groot is het verschil niet”, vertelt André, “vergeet niet dat gemeenten al veel uitvoerende taken en verantwoordelijkheden over hebben gekregen vanuit ‘Het Haagsche’. Ik zou in de landelijke politiek met mijn expertise en ervaring uit de regio van meerwaarde kunnen zijn bij het verder stroomlijnen van ieders rol en inhoud op landelijk, regionaal en lokaal niveau”.  Afsluitend zegt hij glimlachend, “Den Haag staat voor uitdaging en dynamiek maar Ambacht is voor mij uniek en heeft een bijzondere plaats in mijn hart”.

Na de raadsvergadering van 29 september jl. waarin positief besloten werd over het plan voor de herinrichting Veerplein en omgeving ontmoet ik José de Bruin en Wim Los.  José de Bruin  vertegenwoordigt Het Witte Paard, één van de twaalf VvE´s en bewonersbelangengroepen  waarvan Wim Los de woordvoerder is.

“Het is heel simpel”, zegt Wim, “nu er een raadsbesluit genomen is praten wij als belangengroep graag constructief verder over de invulling van het plan. Dat in dat plan niet langer sprake is van het realiseren van een paviljoen op het zogenaamde Thorhoofd betekent overigens niet dat onze zorgen daarmee van de baan zijn”. Hij legt uit, “Er is nu door de raad besloten om de kade met 68 cm. op te hogen. Gebleken is dat er een veenlaag ligt en dat er daardoor een andere oplossing gezocht zal moeten worden. Wij zijn als belangengroep van mening dat er andere alternatieven zijn zoals bijvoorbeeld het plaatsen van een kademuur met een hoogte van 50 cm”. 

Hij voegt toe dat de belangengroep daarnaast onverkort haar zorg houdt over de invulling van het autoluw maken van het gebied, het aantal en de bereikbaarheid van de parkeerplaatsen, het

bomenplan en de laad- en losplaatsen voor horeca en bewoners. 

Wim wijst vervolgens op het feit dat het Veerplein en omgeving onderdeel uitmaakt van een groter geheel. “Wij willen als belangengroep voorkomen dat door de invulling van het plan er zich problemen in de aangrenzende straten zullen voordoen”. Hij pleit dan ook voor evenwichtige oplossingen, een goed contact met ondernemers en de horeca, om daarbij vanzelfsprekend ook rekening te willen houden met de financiële mogelijkheden van de gemeente Zwijndrecht.    

José legt vervolgens uit dat de belangengroep al eerder, in een brief van 25 augustus jl., kanttekeningen heeft geplaatst bij het definitieve plan en ook concrete voorstellen heeft gedaan. “Nu er een nieuwe fase van fine-tuning aangebroken is, willen wij genoemde voorstellen daarin graag meenemen”, zegt zij, “wij kiezen daarbij voor een overleg met alle betrokkenen op basis van vertrouwen zonder dat ‘oud zeer’ het proces beïnvloedt. Daarnaast willen wij leren van wat niet goed gegaan is in het verleden.”

Zij wijst nogmaals op het feit dat de plannen voor het invullen van de parkeerplaatsen en het autoluw maken van het gebied het nodige doet met mensen. “Ja, ik vraag mij regelmatig af hoe en of ik straks, als ik in de late avond thuiskom, een parkeerplaats voor mijn auto zal kunnen vinden. Het besef moet er echt bij mensen en verantwoordelijken zijn, dat het plan Veerplein ons heel direct raakt in onze leefomgeving en in ons dagelijks leven”.

Tenslotte hecht Wim eraan het bredere belang en de doelstelling van de bewoners te verwoorden. “Wij willen niets liever dan de realisatie van een prachtige wandelboulevard die zich uitstrekt van de spoorbrug tot aan het Noordpark. Een wandelboulevard waarvan iedereen kan genieten, immers wij beseffen dat een bezoek aan Veerplein en omgeving voor veel mensen een moment van ontspanning betekent. Neemt niet weg dat wij als bewoners onze belangen bij de optimale realisatie kenbaar zullen blijven maken. Dat blijven wij doen op een constructieve manier, door vertrouwen uit te spreken en evenwichtig te zoeken naar oplossingen.          

Besturen is de voortdurende afweging tussen individueel en algemeen belang

De Groninger Jos Huizinga, wethouder Ruimtelijke Ontwikkeling en grote projecten bij de gemeente Zwijndrecht, presenteert zich in ons gesprek als de wethouder van de raad en daarmee als de wethouder die mensen een stem wil geven.

“Het is geen gemakkelijke opgave”, zegt hij als ik hem vrijwel direct confronteer met de ingezonden brieven en reacties rondom het definitieve plan van de herinrichting Veerplein en omgeving. “Ik begrijp het heel goed, immers wij spreken over ‘de ziel van Zwijndrecht’. Wij spreken over één van de mooiste locaties van Nederland en je bent bevoorrecht als dat deel uitmaakt van jouw gemeente en zeker ook als je daar woonachtig bent. Echter, wij spreken ook van een dossier waarover al vele jaren discussie is. Heel bewust is daarom in het raadsprogramma ‘Krachtig Zwijndrecht’ het entreegebied Veerplein tot één van de belangrijkste speerpunten benoemd”.

In aanloop naar de raadsvergadering van 29 september a.s. legt Huizinga het nog een keer uit. “Ik ben door de raad gevraagd om als wethouder een plan te maken voor de ontwikkeling van het Veerplein en omgeving. De raad heeft daarvoor een kader gesteld dat uit vier punten bestaat. Kern van dat kader is het Veerplein tot een aantrekkelijk en groen verblijfsgebied voor bezoekers, ondernemers en bewoners te maken. Daarnaast is binnen het plan gekozen voor een autoluw gebied, maar wel met de auto bereikbaar. Dat betekent dat op een aantal plekken (de wandelpromenade) de auto niet welkom is”.

“En waar knelt het nu?”, vraag ik hem. Huizinga legt uit, “vooropgesteld, het Veerplein en omgeving is van en voor alle Zwijndrechtenaren. Het is zoals gezegd een gebied voor ontspanning en ook om simpelweg te genieten van het uitzicht en van elkaar. Tegelijkertijd wonen aan het Veerplein en omgeving bewoners die de kwaliteit van hun voorzieningen, met name parkeervoorzieningen, gewaarborgd willen zien. Deze groep van bewoners zien zichzelf en hun belangen onvoldoende terug in het definitieve plan”. Huizinga is van mening dat hij en zijn projectmedewerkers alles hebben gedaan om naar de overwegingen van bewoners te luisteren en oplossingen aan te bieden onder andere laad- en lospunten en vergunningen voor hen die slecht ter been zijn. Ook de kwaliteit en hoeveelheid parkeerplaatsen zijn in het plan gegarandeerd. “Nogmaals, alles binnen de gestelde kaders aan mij meegegeven door de raad”. Ik vraag hem vervolgens waarom hij niet, zoals door een raadslid gevraagd, eerst nog een ronde van ‘fine-tuning’ doet met de bewoners. “Ik sta achter het definitieve plan omdat zowel het algemene belang van de gemeente Zwijndrecht als het individuele belang van de bewoners hiermee het best gediend zijn”. “Bovendien”, zegt hij, “als de gemeenteraad heeft ingestemd met het definitief ontwerp, gaan we aan de slag met de inrichtingsplannen en betrekken we de inwoners opnieuw bij keuzes die we dan moeten maken”.

Huizinga gaat verder, “de raad wordt nu gevraagd een beslissing te nemen en ik besef dat, zeker als het dit project betreft, het extra zorgvuldigheid van hen vraagt. Het vraagt daarnaast ook om moed, immers zij moet de inwoners van Zwijndrecht in het algemeen en de bewoners aan het Veerplein en omgeving in het bijzonder haar beslissing en haar belangenafweging uit kunnen leggen”. Om nog aan te vullen, “het wordt daarom, ofschoon een meerderheid van de raad positief gereageerd heeft, geen hamerstuk volgende week dinsdag”. Tenslotte geeft Huizinga aan dat aan het vertrouwen in het openbaar bestuur niet getornd mag worden. “Hoe lastig en hoe oneens ook soms met elkaar, durf de mens te blijven zien achter de zaak en houd respect voor ieders verantwoordelijkheden”. 

Heel treffend en toepasselijk opent André Flach, wethouder Economie en Financiën van de gemeente Hendrik Ido Ambacht, ons gesprek. “Ja”, zegt hij bij het presenteren van de begroting 2021 van de gemeente, “Ja, het is heel warm buiten, de temperatuur loopt op en daarmee ook de druk. Dat geldt niet alleen voor het klimaat, maar zeker ook voor de financiën van onze gemeente. Het zijn de onzekerheden en de risico´s die mij als wethouder en ons als college parten spelen”. De stijgende kosten van de jeugdzorg en de WMO, als het sociale vangnet, maar ook de onvoorspelbare uitkomsten en invloed van het coronavirus zijn de veroorzakers van die druk en de onzekerheden waarvoor Ambacht wordt gesteld.

Echter, Ambacht zou Ambacht niet zijn als zij toch weer een sluitende begroting presenteert. Let wel,  niet alleen een begroting sluitend voor 2021 maar ook voor de jaren erna. Ondanks dit positieve feit vindt Flach dat hier een waarschuwing op zijn plaats is. Hij legt uit, “wij moeten scherp blijven op hoe de crisis zich verder ontwikkelt. In de begroting houden wij daar al rekening mee in de vorm van het mogelijk moeten opvangen van onvoorziene kosten uit de meer structurele middelen”. Dan gaat hij verder met, “heus wij kunnen op dit moment alles betalen maar mochten de verwachte risico´s zich allemaal en tegelijkertijd voordoen dan kan ook Ambacht zomaar met een tekort op haar begroting worden geconfronteerd”.

“Wat gaan de inwoners hiervan merken?”, vraag ik hem. “Ik ben blij dat ik hen kan zeggen dat de onroerendezaakbelasting (OZB), los van de inflatiecorrectie, niet extra verhoogd zal worden. De afvalstoffenheffing evenwel, zal de komende drie jaar trapsgewijs omhooggaan. Om de hoogte van de heffing aanvaardbaar te houden voeg ik eraan toe dat wij een duurzame gemeente willen zijn waarin het afval goed gescheiden wordt en zoveel mogelijk grondstoffen hergebruikt worden”.

Hij licht vervolgens nog wat plannen uit die komend jaar op stapel staan. “Zo gaan we in 2021 het Waterbusplein inrichten, wordt er extra geïnvesteerd in groenonderhoud, worden extra bomen geplant en verouderde speeltuinen vernieuwd en gaan we samen met onze partners werken aan de samenredzaamheid van onze inwoners”. Met een glimlach vult hij nog aan, “Al deze ontwikkelingen gebeuren vanuit duurzame overwegingen met oog voor een prettige leefomgeving voor iedereen”.

“Wij bewegen mee, zijn zichtbaar en aanspreekbaar”, breekt hij een lans voor een gemeente die vanuit haar volle verantwoording in het centrum van de samenleving staat. “Wij vinden het belangrijk dat iedereen in Ambacht mee kan doen en de ontmoeting tussen en met elkaar gestimuleerd wordt. Daarom starten wij een initiatief om Cascade als gebouw tot een multifunctionele ontmoetingsplaats te maken. Daarom gaan wij ons sociaal wijkteam versterken en ontwikkelen wij nieuwe instrumenten voor hulp aan onze jongeren. En daarom ook vinden wij dat de huidige financiële druk geen effect mag hebben op de mensen die afhankelijk zijn van hulp en zorg”.

Flach komt langzaam tot een samenvatting en een slotsom als hij de praktijk schetst, “wij kunnen, juist in deze crisistijd, zeker rekenen op het Rijk. Toch komt er steeds meer op onze gemeente af. Dan kies je als gemeente eerst voor het op peil houden van je voorzieningen en dat voor jong en oud. Dan is in alles ook ons uitgangspunt onze bewoners in hun eigen kracht te zetten, kortom wat kan je zelf en op wie kan je terugvallen. Om er dan als gemeente ook te staan mocht ondersteuning daarna toch nodig zijn. Robuust, sluitend, verantwoordelijk en betrokken. Zo doen wij dat in Ambacht!”.

Dat wethouder Lafleur vorige week maandagavond een ambitieus Speelruimteplan presenteerde, daarvan is geen woord te veel gezegd. De raad werd om instemming gevraagd de komende jaren werk te maken van het optimaliseren van de speelruimte in de gemeente.  

Het coalitieprogramma zegt dat kinderen en jongeren de toekomst hebben, waarbij het belangrijk is dat er een gezond leefklimaat voor hen is en bovenal dat zij de kans hebben zich te ontplooien. Het is dit uitgangspunt dat maakt dat het speelruimtebeleid binnen de gemeente opnieuw bekeken werd.

De gemeente Hendrik Ido Ambacht kent 126 openbare speel- en sportterreinen. Dit zijn meestal kleine speelplekjes die met traditionele speeltoestellen zijn ingericht voor de jongste doelgroep.

De gemeente wil toe naar een netwerk van centrale en ruime buurtspeelplekken met voldoende speelwaarde voor verschillende doelgroepen en een divers speelruimteaanbod. Daarnaast wil zij meer rekening houden met de behoefte van kinderen en volwassenen met een beperking. Ook moet de speelruimte groener worden zodat zij aantrekkelijker is. Tenslotte wil zij de bewoners van alle leeftijden uitnodigen in de openbare buitenruimte te spelen, sporten en te bewegen.

De uitvoering van het plan betekent, minder speelplekken maar wel de focus op kwaliteit. In het plan wordt geconcludeerd dat veel plekken (ongeveer 50 van de 126) nu weinig toevoegen aan het speelaanbod in de huidige vorm. Het plan stelt voor deze speelplekken `om te vormen` (in te richten met een lager budget) of zelfs helemaal op te heffen. En wat mag dit kosten zult u zich afvragen. De uitvoering van het plan kost 2,5 miljoen euro, jaarlijks zal er daarom 120.000 euro meer nodig zijn dan het beschikbare budget in de huidige begroting.    

Direct brak mevrouw Gommans (D´66) tijdens de behandeling in de raad een lans voor de `oudere jongeren`. Zij lijken volgens haar bij de uitvoering van dit plan buiten de boot te vallen. Zij pleit  ervoor de jongeren opnieuw te benaderen en uitgebreid stil te staan bij hun behoeften. Haar reactie is mij uit het hart gegrepen. Zou daarom na het eerste pizza-overleg in 2019 een tweede pizza-moment met de jongeren niet een goed idee zijn?

De heer Struik (Ambacht Uw Belang) gaf zijn worsteling aan met de speelplekken die volgens het plan gaan verdwijnen, de zogenaamde `zwarte bolletjes`. Hij deed een appèl er met de betrokken bewoners nogmaals kritisch naar te kijken. Bij meerdere raadsleden rijst in het kader van de bewonersparticipatie echter de vraag in hoeverre de inwoners werkelijk behoefte hebben bij het plan betrokken te willen zijn. Ik bedacht mij daarbij, dat verantwoordelijkheid nemen voor je leefomgeving allereerst bij jezelf begint en niet bij de raad.

Het laatste woord was aan de wethouder, hij vertelde onlangs nog met schoolkinderen gesproken te hebben over hun ideeën onder andere over meer speeluitdaging en ruimte voor klimmen en klauteren. Ook het meer toegankelijk maken van speelplekken voor kinderen met een beperking werd door hen genoemd. Mooi vindt hij dat het Speelruimteplan niet alleen hierin voorziet,  maar ook bij de inrichting van sportplekken rekening houdt met `bewegen voor ouderen`. Het is volgens hem ook een kans jong en oud samen te brengen middels een ontmoetingsplek, waardoor er wellicht goede gesprekken op gang komen tussen hen.

Na de vergadering fiets ik in het schemerdonker langs een tiental speelplekken en denk, dat Speelruimteplan is zo gek nog niet.

Wat je niet zou verwachten bij een persgesprek over de jaarrekening 2019 van de gemeente Hendrik Ido Ambacht gebeurde vorige week. Niet een berekenende boekhouder nam het woord maar een uiterst betrokken bestuurder.

André Flach, sinds 2010 wethouder Economie en Financiën van de gemeente Hendrik Ido Ambacht, presenteerde zich fris, gedreven en toegankelijk. Weloverwogen en deskundig vertelt hij het verhaal achter begrotingsjaar 2019 en laat hij de cijfers spreken.

“Met het presenteren van de jaarrekening kijk je terug, en dat is goed“, vertelt hij “maar veel meer nog kijk ik bij dit persmoment juist ook vooruit. Begrijp mij niet verkeerd“, gaat hij verder “met plezier leg ik verantwoording af over vorig jaar, echter mijn blik is ook gericht op vandaag en morgen“.

Hij maakt het concreet door vast te stellen dat de gemeente begrotingsjaar 2019 afsluit met een positief resultaat van 1,5 miljoen euro. “Ik ben blij met dit resultaat want het is de uitkomst van een solide en voorzichtig financieel beleid. Toch sluit ik mijn ogen niet voor de zorg die bij mij leeft over de financiële toekomst en de vele onzekerheden die op de gemeente en haar inwoners afkomen“.         

Voor wat die onzekerheden betreft laat hij zijn hart spreken en voel je door zijn woorden heen de verbondenheid met de bewoners en de ondernemers. “Steeds meer verantwoordelijkheid komt bij de gemeente te liggen“, opent hij. “Wij krijgen daarvoor geld van het rijk op basis van een verdeelsleutel, dat knelt nog wel eens. Wij hebben als gemeente ook zelf ambities en voortdurend moeten wij die passend maken bij de gelden die wij van het rijk krijgen. En Ik kan je zeggen, die fluctueren nog wel eens. Er is zorg voor de noodzakelijke hulp aan onze jongeren maar ook voor de groeiende vergrijzing.  Wij willen als gemeente laagdrempelig en dicht bij onze bewoners zijn maar tegelijkertijd moeten wij ook de kosten in de gaten houden“. Hij neemt een adempauze om dan vast te stellen, “eigenlijk hebben wij als gemeente behoefte aan meer financiële flexibiliteit, juist in deze tijd zouden wij moeten investeren terwijl bezuinigen vaak nog de regel is. De begroting moet immers altijd sluitend zijn. Wij willen zeker als gemeente geen rekenmachine zijn, maar goede initiatieven vanuit de bewoners omarmen“. 

“En terugkomend op de 1,5 miljoen wat gaat u daar als gemeente mee doen?“, vraag ik hem. Zakelijk en gedegen vertelt hij dat een groot gedeelte naar noodzakelijk onderhoud gaat van gemeentelijk groen. Ook de speelruimte en de speelplekken hebben prioriteit want er zal het nodige vervangen worden. Daarnaast wordt de inrichting van het groengebied rond het Perenlaantje onder handen genomen. “Bovendien stellen wij ook geld beschikbaar om te kijken of voorzieningen binnen de gemeente nog wel passend zijn bij het aantal inwoners en de eisen van deze tijd“, gaat hij verder. Om tenslotte kort toe te lichten dat voor de ontwikkeling van De Volgerlanden nog een behoorlijk bedrag apart wordt gezet, omdat zij wat achter blijft bij de verwachtingen.  

Blij stelt hij vast dat, zeker in deze coronatijd, bij veel ondernemers en bewoners de veerkracht en het doorzettingsvermogen zichtbaar aanwezig zijn en blijven. André sluit af met de verwijzing naar de nieuwsbrief Ambacht onderneemt “de gemeente wil en zal handen en voeten geven aan het verder op weg helpen van haar inwoners en ondernemers bij het zoeken naar oplossingen“.